εξαπορώ

ἐξαπορῶ, -έω (AM)

1. βρίσκομαι σε μεγάλη απορία, σε αμηχανία, σε δύσκολη θέση, δεν ξέρω τί να κάνω (α. «τῶν γὰρ στρατηγῶν ἐξαπορησάντων τοῑς πράγμασιν», Αριστοτ.

β. «τὸ πῶς νὰ ζήσω ἐξαπορῶ», Πρόδρ.)

2. (μτβ.) στερούμαι, έχω έλλειψη από κάτι

3. (αμτβ.) βρίσκομαι σε στέρηση, σε ένδεια, αντιμετωπίζω οικονομικές δυσχέρειες, στερήσεις

μσν.

1. (μτβ. κ. αμτβ.) εκπλήσσομαι, μένω κατάπληκτος

2. (αμτβ.) θαυμάζω, μένω έκθαμβος

3. (μτβ.) αδυνατώ να συλλάβω ή να πιστέψω κάτι.